သွားဘက်ဆိုင်ရာဝန်ထမ်း ပြတ်လပ်မှုနှင့် ကြီးမြတ်သော နုတ်ထွက်မှု

COVID-19 ကပ်ရောဂါကြောင့် အလုပ်ချိန်များ လျော့နည်းလာပြီး သွားနှင့်ခံတွင်းလုပ်ငန်းတွင် အလုပ်လက်မဲ့များ တိုးလာကာ ယခုအခါ ကြီးကျယ်သော နုတ်ထွက်မှု၏ အကျိုးသက်ရောက်မှုများကြောင့် ပိုမိုဆိုးရွားလာခဲ့သည်။

COVID-19 စတင်ဖြစ်ပွားချိန်မှစ၍ ကမ္ဘာကြီးသည် မငြိမ်မသက်ဖြစ်နေသည်။ ကပ်ရောဂါက ရပ်ရွာလူထုကို ဆက်လက်ဖျက်ဆီးနေတာကြောင့် စီးပွားရေးတွေ အပြင်းအထန်ထိခိုက်နေပြီး သွားဘက်ဆိုင်ရာလုပ်ငန်းက ခြွင်းချက်မရှိပါဘူး။ 

အဆိုပါ အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာအလုပ်သမားရေးရာအဖွဲ့ (ILO) က ထုတ်ပြန်သည်။ အစီရင်ခံစာ ၎င်းသည် အာရှ-ပစိဖိတ်ဒေသရှိ သွားဘက်ဆိုင်ရာလုပ်ငန်းတွင် ဝန်ထမ်းရှားပါးမှုအပေါ် ကပ်ရောဂါဖြစ်ပွားမှု၏ ဆိုးရွားသောအကျိုးသက်ရောက်မှုကို လင်းလက်တောက်ပစေသည်။ ဗိုင်းရပ်စ်ပြန့်ပွားမှုနှင့်အတူ အလုပ်ချိန်နှင့် အလုပ်များ ပျက်ပြားသွားကာ အလုပ်လက်မဲ့များ တဟုန်ထိုး တိုးလာကာ သွားဘက်ဆိုင်ရာ ကျွမ်းကျင်သူများကြားတွင် ကြီးကျယ်ခမ်းနားသော ရာထူးမှ နုတ်ထွက်မှုသည် ပိုမိုအဖြစ်များလာပါသည်။

အစီရင်ခံစာအရ ကပ်ရောဂါ၏ စီးပွားရေးအရ တုံ့ပြန်မှုသည် 81 ခုနှစ်တွင် အလုပ်အကိုင်ပေါင်း 2020 သန်းကို ဖယ်ရှားခဲ့ပြီး အာရှနှင့် ပစိဖိတ်ဒေသတွင် အလုပ်ချိန်သည် ဒုတိယသုံးလပတ်တွင် ခန့်မှန်းခြေ 15.2% နှင့် 10.7 တတိယသုံးလပတ်တွင် 2020% ခန့် လျော့ကျသွားကြောင်း အစီရင်ခံစာတွင် ခန့်မှန်းထားသည်။ - အကျပ်အတည်းအဆင့်ဆင့်။ ယင်းကြောင့် ဒေသတွင်း အလုပ်လက်မဲ့နှုန်းသည် 5.7 ခုနှစ်တွင် 2020% အထိ မြင့်တက်လာနိုင်ပြီး 4.4 ခုနှစ်တွင် 2019% နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက မြင့်တက်လာနိုင်သည်။

၎င်းသည် သွားဘက်ဆိုင်ရာလုပ်ငန်းအပေါ် ကပ်ရောဂါ၏အကျိုးသက်ရောက်မှုအကြောင်းပြောပြသည့် ကိန်းဂဏန်းများနှင့် စာရင်းဇယားများသာမကဘဲ။ ဒီကိန်းဂဏန်းတွေရဲ့နောက်ကွယ်မှာ တကယ့်လူတွေ၊ တကယ့်ဘဝနဲ့ တကယ့်ရုန်းကန်မှုတွေပါ။ သွားဘက်ဆိုင်ရာလုပ်ငန်းသည် ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုစနစ်များ၏ မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး ဝန်ထမ်းမလုံလောက်မှုသည် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော သွားဘက်ဆိုင်ရာဝန်ဆောင်မှုများပေးဆောင်မှုအတွက် သိသိသာသာ အန္တရာယ်ဖြစ်စေပါသည်။ 

သွားနှင့်ခံတွင်းဆရာဝန်များနှင့် ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်များ အလုပ်လုပ်ရန် နည်းပါးလာသဖြင့် အလုပ်ရသေးသူများအတွက် ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးများ တိုးလာကာ စောင့်ရှောက်မှု အရည်အသွေးလည်း ထိခိုက်နိုင်သည်။ လူများသည် လက်လှမ်းမီသူများမရှိခြင်းကြောင့် သွားနှင့်ခံတွင်းစောင့်ရှောက်မှုကို ကြန့်ကြာနိုင်သောကြောင့် သို့မဟုတ် ရှောင်ရှားနိုင်သောကြောင့် ၎င်းသည် ပြည်သူ့ကျန်းမာရေးကို ထိခိုက်စေနိုင်သည်။

အစီရင်ခံစာသည် အမျိုးသမီးများနှင့် လူငယ်များအပေါ် အကျပ်အတည်း၏ အချိုးမညီသော အကျိုးသက်ရောက်မှုကို မီးမောင်းထိုးပြထားသည်။ သွားဘက်ဆိုင်ရာလုပ်ငန်းသည် ခြွင်းချက်မရှိ၊ နယ်ပယ်တွင် အလုပ်လုပ်နေသော အမျိုးသမီးနှင့် လူငယ်များစွာရှိသည်။ 

အဆိုပါအဖွဲ့များသည် ၎င်းတို့၏ အလုပ်လက်မဲ့ဖြစ်နိုင်ခြေရှိပြီး အလုပ်ချိန်လျှော့ခြင်းများနှင့် ရင်ဆိုင်နေရပြီး ၎င်းတို့၏ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်း အလားအလာနှင့် ဝင်ငွေအလားအလာအပေါ် ရေရှည်အကျိုးသက်ရောက်မှုရှိနိုင်သည်။ ဗိုင်းရပ်စ်ကို ထိန်းချုပ်ပြီးနောက် နှစ်ပေါင်းများစွာကြာလာမည့် ကပ်ရောဂါ၏ဆိုးကျိုးများကို ခံစားရမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြင်းထန်သောသတိပေးချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။

Covid-19 ၏ စီးပွားရေး တုံ့ပြန်မှုသည် ကြီးမားကျယ်ပြန့်သည်။

ဒေသတွင်း အလုပ်အကိုင်ဖန်တီးမှု ပြိုလဲသွားသဖြင့် လူအများအပြား အလုပ်လက်မဲ့ဖြစ်ခြင်းနှင့်အတူ အကျပ်အတည်း၏ သက်ရောက်မှုသည် ကျယ်ပြန့်လာပါသည်။ 

အစီရင်ခံစာအရ “နိုင်ငံအများအပြားတွင် လူမှုဖူလုံရေး လွှမ်းခြုံမှုအဆင့်နိမ့်ကျပြီး အဖွဲ့အစည်းဆိုင်ရာ စွမ်းဆောင်ရည် နည်းပါးခြင်းကြောင့် လုပ်ငန်းများနှင့် အလုပ်သမားများ ၎င်းတို့၏ခြေရာပြန်ပေါ်အောင် ကူညီရန် ခက်ခဲစေခဲ့သည်၊ အများအပြားသည် တရားဝင်မဟုတ်သော စီးပွားရေးတွင် ဆက်လက်တည်ရှိနေချိန်တွင် ပေါင်းစပ်ထားသော အခြေအနေတစ်ရပ်ဖြစ်သည်။ ဤအကျပ်အတည်းမတိုင်မီ အားနည်းချက်များသည် ကပ်ရောဂါကူးစက်ခံရချိန်တွင် စီးပွားရေးမလုံခြုံမှု၏ နာကျင်မှုကို ကြုံတွေ့ရပြီး အလုပ်ချိန်နှင့် အလုပ်များအပေါ် ထိခိုက်စေခဲ့သည်။”

အမျိုးသမီးများနှင့် လူငယ်များသည် အကျပ်အတည်း၏ အချိုးအစားမမျှမတဖြစ်မှုကို ခံခဲ့ရပြီး ဒေသတွင်းနိုင်ငံအများစုသည် အမျိုးသားများထက် အလုပ်ချိန်နှင့် အမျိုးသမီးများအတွက် အလုပ်အကိုင်ရရှိမှု ပိုမိုကျဆင်းလာသည်ကို တွေ့ရပါသည်။ ထို့အပြင် အမျိုးသမီးများသည် အမျိုးသားများထက် မလှုပ်မရှားဖြစ်နိုင်ခြေပိုများပြီး အထွေထွေအလုပ်အကိုင်ဆုံးရှုံးခြင်းတွင် လူငယ်များပါဝင်မှုသည် စုစုပေါင်းအလုပ်တွင် ၎င်းတို့၏ပါဝင်မှုထက် ၃ ဆမှ ၁၈ ဆ ပိုများသည်။

အစီရင်ခံစာသည် အာရှ-ပစိဖိတ်ဒေသတွင် ကပ်ရောဂါဖြစ်ပွားမှု၏ ဆိုးရွားသော ပုံရိပ်တစ်ခုဖြစ်ပြီး ပျမ်းမျှဝင်ငွေကျဆင်းမှုနှင့် လုပ်ငန်းခွင်ဆင်းရဲမွဲတေမှုအဆင့်တွင် သိသိသာသာ တိုးမြင့်လာမှုနှင့်အတူ၊ 10 ခုနှစ် ပထမသုံးလပတ်တွင် 2020% အထိကျဆင်းခဲ့ပြီး ပြည်တွင်းအသားတင်ထုတ်ကုန်တွင် 3% ဆုံးရှုံးမှုနှင့် ညီမျှသော ကိန်းဂဏန်းများသည် တုန်လှုပ်ချောက်ချားဖွယ်ကောင်းနေပါသည်။

အဆိုပါအခြေအနေသည် ဆိုးရွားနေပြီး နောက်ထပ်လူပေါင်း ၂၂ သန်းမှ ၂၅ သန်းခန့်သည် ဆင်းရဲတွင်းသို့ ကျဆင်းသွားကာ အာရှ-ပစိဖိတ်ဒေသတွင်း ဆင်းရဲနွမ်းပါးသူ စုစုပေါင်း၏ အရေအတွက်သည် 22 ခုနှစ်တွင် 25-94 သန်းကြားသို့ တွန်းပို့ခဲ့သည်။ 

ဒေသတွင်း ဘဏ္ဍာရေးဆိုင်ရာ တုံ့ပြန်မှု၏ အလုံးစုံ အရွယ်အစားမှာ အထူးသဖြင့် ဒေသတွင်း ဖွံ့ဖြိုးဆဲနိုင်ငံများတွင် မလုံလောက်ကြောင်း အစီရင်ခံစာတွင် ဖော်ပြထားသည်။ လက်ရှိ ဝန်ထမ်းရှားပါးမှုနှင့်အတူ အာရှ-ပစိဖိတ်ဒေသရှိ အစိုးရများသည် ကပ်ရောဂါဘေးမှ ပြန်လည်နာလန်ထူရန်နှင့် စီးပွားရေးပြန်လည်တည်ဆောက်ရန်အတွက် အလုပ်သမားများနှင့် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများကို ကူညီပံ့ပိုးပေးနိုင်ရန် အရေးကြီးပါသည်။

ဝန်ထမ်းမလုံလောက်မှုကြောင့် သွားနှင့်ခံတွင်းလုပ်ငန်းကို မည်သို့အကျိုးသက်ရောက်သနည်း။

အလုပ်ချိန် သိသိသာသာ ကျဆင်းလာပြီး အလုပ်လက်မဲ့ မြင့်တက်လာမှုနှင့်အတူ သွားဘက်ဆိုင်ရာ ပညာရှင်များနှင့် ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်များသည် ခက်ခဲပြီး မရေရာသော အနာဂတ်ကို ရင်ဆိုင်နေကြရပါသည်။ ILO ၏ အစီရင်ခံစာသည် အာရှ-ပစိဖိတ်ဒေသတွင် ရင်ဆိုင်နေရသော ပိုမိုကျယ်ပြန့်သော စီးပွားရေးနှင့် လူမှုရေးဆိုင်ရာ စိန်ခေါ်မှုများဖြစ်သည့် သွားဘက်ဆိုင်ရာလုပ်ငန်းအပေါ် ကပ်ရောဂါဆိုး၏ ဆိုးရွားသောအကျိုးသက်ရောက်မှုကို မီးမောင်းထိုးပြထားသည်။

သွားဘက်ဆိုင်ရာလုပ်ငန်းသည် ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုစနစ်များ၏ အရေးပါသောအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး ဝန်ထမ်းမလုံလောက်မှုသည် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော သွားဘက်ဆိုင်ရာဝန်ဆောင်မှုများကို ပံ့ပိုးပေးရန်အတွက် သိသိသာသာအန္တရာယ်ရှိသည်။

လူများသည် လက်လှမ်းမီသူများမရှိခြင်းကြောင့် သွားနှင့်ခံတွင်းစောင့်ရှောက်မှုကို ကြန့်ကြာနိုင်သောကြောင့် သို့မဟုတ် ရှောင်ရှားနိုင်သောကြောင့် ၎င်းသည် ပြည်သူ့ကျန်းမာရေးကို ထိခိုက်စေနိုင်သည်။

သွားနှင့်ခံတွင်းဆရာဝန်များနှင့် ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်များ အလုပ်လုပ်ရန် နည်းပါးလာသဖြင့် အလုပ်ရသေးသူများအတွက် ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးများ တိုးလာကာ စောင့်ရှောက်မှု အရည်အသွေးလည်း ထိခိုက်နိုင်သည်။

သွားဘက်ဆိုင်ရာလုပ်ငန်းတွင် ဝန်ထမ်းမလုံလောက်မှုသည် စီးပွားရေးတစ်ခုလုံးအပေါ် သိသိသာသာ သက်ရောက်မှုရှိနိုင်ဖွယ်ရှိသည်။ စက်မှုလုပ်ငန်းတွင် လုပ်ကိုင်သူနည်းပါးလာသဖြင့် ငွေကြေးလည်ပတ်မှု နည်းပါးလာပြီး စီးပွားရေးတိုးတက်မှု ကျဆင်းသွားနိုင်သည်။ ထို့အပြင် လုပ်ငန်းခွင်ဆင်းရဲနွမ်းပါးမှုအဆင့် မြင့်တက်လာခြင်းသည် စားသုံးသူအသုံးစရိတ်အပေါ် အပျက်သဘောဆောင်သည့် သက်ရောက်မှုများ ရှိလာနိုင်ပြီး စီးပွားရေးကျဆင်းမှုကို ပိုမိုဆိုးရွားစေသည်။

သွားနှင့်ခံတွင်းလုပ်ငန်းတွင် ဝန်ထမ်းအင်အား ပြတ်လပ်မှုကို ဖြေရှင်းရန်အတွက် အာရှ-ပစိဖိတ်ဒေသရှိ အစိုးရများသည် အလုပ်သမားများနှင့် လုပ်ငန်းများကို ပံ့ပိုးကူညီရန် လုပ်ဆောင်ရမည်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတွင် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများအား ငွေကြေးအကူအညီပေးခြင်း၊ လေ့ကျင့်ရေးနှင့် ပြန်လည်လေ့ကျင့်ရေးအစီအစဉ်များကို ကမ်းလှမ်းခြင်းနှင့် သွားဘက်ဆိုင်ရာဆရာဝန်များနှင့် ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်များကို ငှားရမ်းခြင်းအား တွန်းအားပေးသည့် မူဝါဒများကို အကောင်အထည်ဖော်ခြင်းတို့ ပါဝင်သည်။ ထို့အပြင် အစိုးရများသည် လူမှုဖူလုံရေး လွှမ်းခြုံမှုကို မြှင့်တင်ရန်နှင့် အကျပ်အတည်းကာလအတွင်း အလုပ်သမားများနှင့် လုပ်ငန်းများကို ပံ့ပိုးကူညီရန် အဖွဲ့အစည်းဆိုင်ရာ စွမ်းရည်များ တိုးမြှင့်ရန် ခြေလှမ်းများကို လုပ်ဆောင်သင့်သည်။

ဂျပန်သွားဘက်ဆိုင်ရာ ကျင့်ထုံးများ၏ ထက်ဝက်ကျော်သည် ဆက်ခံသူမရှိပေ။

COVID-19 ကပ်ရောဂါသည် သွားနှင့်ခံတွင်းလုပ်ငန်းအပေါ် ကြီးမားသောအကျိုးသက်ရောက်မှုရှိပြီး ဝန်ထမ်းမလုံလောက်မှုသည် အဓိကစိုးရိမ်ပူပန်မှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ မှန်ကန်သောမူဝါဒများနှင့် လုပ်ဆောင်ချက်များဖြင့်၊ အာရှ-ပစိဖိတ်ဒေသရှိ အစိုးရများသည် အကျပ်အတည်း၏သက်ရောက်မှုကို လျော့ပါးသက်သာစေရန်နှင့် သွားဘက်ဆိုင်ရာလုပ်ငန်း ပြန်လည်ထူထောင်ရေးကို ပံ့ပိုးကူညီနိုင်ပါသည်။

အစိုးရ၏ လုပ်ဆောင်ချက်များအပြင် သွားဘက်ဆိုင်ရာ ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်များနှင့် ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်များကိုယ်တိုင်ကလည်း ဝန်ထမ်းအင်အား မလုံလောက်မှု၏ သက်ရောက်မှုကို သက်သာစေရန် လုပ်ဆောင်ရမည်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတွင် ပြောင်းလဲနေသောစျေးကွက်နှင့်လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် ၎င်းတို့၏ကျွမ်းကျင်မှုနှင့်ဝန်ဆောင်မှုများကို ကွဲပြားအောင်ပြုလုပ်ခြင်းနှင့် တိုးတက်မှုအတွက် အခွင့်အလမ်းသစ်များကို ရှာဖွေခြင်းတို့ ပါဝင်သည်။ ထို့အပြင် သွားဘက်ဆိုင်ရာ ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်များသည် ကျွမ်းကျင်မှုနှင့် အသိပညာအသစ်များ ဖော်ထုတ်ခြင်းနှင့် လေ့ကျင့်ရေးနှင့် ပညာရေး အခွင့်အလမ်းသစ်များ ရှာဖွေခြင်းကဲ့သို့သော ၎င်းတို့၏ အလုပ်အကိုင် စွမ်းရည်ကို မြှင့်တင်ရန် နည်းလမ်းများကိုလည်း ထည့်သွင်းစဉ်းစားသင့်သည်။

သွားဘက်ဆိုင်ရာပညာရှင်များအတွက် လက်ရှိစျေးကွက်အခြေအနေများနှင့်လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင်နည်းလမ်းတစ်ခုမှာဗိုင်းရပ်စ်ပျံ့နှံ့မှုကိုလျှော့ချရန်နှင့်လူနာများအတွက်စောင့်ရှောက်မှုလက်လှမ်းမီမှုကိုတိုးမြှင့်ပေးနိုင်သည့် virtual နှင့်ဒစ်ဂျစ်တယ်ညှိနှိုင်းဆွေးနွေးမှုများကိုကမ်းလှမ်းရန်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ဝန်ထမ်းအင်အားမလုံလောက်မှု၏ သက်ရောက်မှုကို လျော့ပါးစေရန် အထောက်အကူဖြစ်စေသည့် ပိုမိုကျယ်ပြန့်သော လူနာအခြေစိုက်စခန်းသို့ ရောက်ရှိရန် လေ့ကျင့်သူများကိုလည်း ကူညီပေးနိုင်ပါသည်။

အခြားနည်းလမ်းမှာ အရင်းအမြစ်များနှင့် ကျွမ်းကျင်မှုများကို မျှဝေခြင်းဖြင့် ကဲ့သို့သော အခြားသွားဘက်ဆိုင်ရာပညာရှင်များနှင့် ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ရန်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် လူနာများအား ဝန်ဆောင်မှုများစွာပေးသည့်အပြင် ကုန်ကျစရိတ်များကို လျှော့ချရန်နှင့် ထိရောက်မှုကို တိုးမြှင့်ရန် ကူညီပေးနိုင်ပါသည်။ ထို့အပြင်၊ သွားဘက်ဆိုင်ရာကျွမ်းကျင်ပညာရှင်များသည် ၎င်းတို့၏ဝန်ဆောင်မှုများကိုမြှင့်တင်ရန်နှင့် ၎င်းတို့၏ဂုဏ်သတင်းကိုတည်ဆောက်ရန်အတွက် ဆိုရှယ်မီဒီယာနှင့် အွန်လိုင်းပလက်ဖောင်းများကို အသုံးချခြင်းဖြင့် လူ့အဖွဲ့အစည်းအတွင်း ၎င်းတို့၏မြင်နိုင်စွမ်းနှင့် လက်လှမ်းမီမှုကို တိုးမြင့်စေမည့် နည်းလမ်းများကို ရှာဖွေသင့်သည်။

သွားဘက်ဆိုင်ရာလုပ်ငန်းတွင် ဝန်ထမ်းမလုံလောက်မှုအကျပ်အတည်းနှင့် ရာထူးမှနုတ်ထွက်ခြင်းတို့သည် နီးကပ်စွာဆက်စပ်နေပြီး symbiotic ဆက်နွယ်မှုရှိသည်။

ရာထူးမှနုတ်ထွက်ခြင်းသည် အခြေအနေကို ပိုမိုဆိုးရွားစေသည်။

Great Resignation သည် ဝန်ထမ်းများ အလုပ်မှနုတ်ထွက်ခြင်း၏ လတ်တလော လမ်းကြောင်းကို ဖော်ပြရန်အတွက် အသုံးပြုသည့် အသုံးအနှုန်းဖြစ်သည်။ 

US အလုပ်သမားစာရင်းအင်းဗျူရို၏ အဆိုအရ 2021 ခုနှစ် ဇူလိုင်လတွင် စံချိန်တင်အမေရိကန်နိုင်ငံသား လေးသန်းခန့်သည် အလုပ်မှထွက်ခဲ့ကြသည်။ ဧပြီလတွင် ရာထူးမှနုတ်ထွက်မှုလမ်းကြောင်းသည် အမြင့်ဆုံးဖြစ်ပြီး ကျန်တစ်နှစ်တာလုံးတွင် ပုံမှန်ထက် ပိုများနေကာ 10.9 သန်းအထိ စံချိန်တင်ဖွင့်လှစ်ထားသည်။ ဇူလိုင်လကုန်တွင် အလုပ်အကိုင်များနှင့် အံ့အားသင့်ဖွယ် နုတ်ထွက်စာပေါင်း ၄.၅ သန်းကို အမေရိကန်တစ်ဝှမ်း နိုဝင်ဘာလအတွင်း ပေးပို့ခဲ့သည်။

COVID-19 ကပ်ရောဂါ၏ စီးပွားရေးနောက်ပြန်ဆုတ်မှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ဝန်ထမ်းရှားပါးမှု အကျပ်အတည်းသည် အလုပ်ချိန်များ သိသာထင်ရှားစွာ ကျဆင်းလာပြီး အလုပ်လက်မဲ့များ မြင့်တက်လာကာ ၎င်းတို့၏ ဝန်ထမ်းများကို ထိန်းသိမ်းရန် ခက်ခဲစေသည်။ 

အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ ကြီးမြတ်သောရာထူးမှနုတ်ထွက်ခြင်းသည် ပြောင်းလွယ်ပြင်လွယ်မရှိခြင်း၊ လျော်ကြေးငွေညံ့ဖျင်းခြင်း၊ အသုံးမ၀င်ခြင်း သို့မဟုတ် တန်ဖိုးမထားခြင်း၊ အလုပ်နှင့်ဘဝမျှတမှုမရှိခြင်းစသည့် အကြောင်းရင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်သည်။ 

ထို့ကြောင့် ဝန်ထမ်းရှားပါးမှုအကျပ်အတည်းနှင့် ရာထူးမှနုတ်ထွက်ခြင်းသည် နီးကပ်စွာဆက်စပ်နေပြီး တစ်ခုနှင့်တစ်ခု ပိုမိုဆိုးရွားလာခြင်းဖြစ်သည်။ ဝန်ထမ်းရှားပါးမှု အကျပ်အတည်းကြောင့် ၎င်းတို့၏ ဝန်ထမ်းများအား ထိန်းသိမ်းရန် သွားဘက်ဆိုင်ရာ ကျင့်ထုံးများ ခက်ခဲလာသဖြင့်၊ ရာထူးမှနုတ်ထွက်ခြင်းသည် ဝန်ထမ်းအသစ်များ ခေါ်ယူခြင်းနှင့် ဝန်ထမ်းရှားပါးမှု အကျပ်အတည်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော လစ်လပ်နေရာများကို ဖြည့်သွင်းရန် အလေ့အကျင့်အတွက် ပိုမိုခက်ခဲစေသည်။

ပေါ်လာသလောက် ဆန့်ကျင်ဘက် မဟုတ်ပါ။

ပထမတစ်ချက်တွင်၊ Covid-19 ကြောင့်ဖြစ်ရသည့် အလုပ်အကိုင်ဆုံးရှုံးမှုနှင့် ကြီးကျယ်သောနုတ်ထွက်ခြင်းဆိုင်ရာ အယူအဆသည် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်နေပုံရပြီး အခြားတစ်ခုက အလုပ်အကိုင်အခွင့်အလမ်းများ ကျဆင်းလာကြောင်း အကြံပြုထားသော်လည်း အခြားတစ်ခုက မိမိဆန္ဒအလျောက် လည်ပတ်မှုတိုးလာသည်ဟု အကြံပြုထားသည်။ သို့သော် ပိုမိုနီးကပ်စွာ ဆန်းစစ်ကြည့်သောအခါ ဤအယူအဆနှစ်ခုသည် အပြန်အလှန်သီးသန့်မဟုတ်ပဲ အမှန်တကယ် အတူယှဉ်တွဲနေထိုင်နိုင်သည်ကို ထင်ရှားပါသည်။ 

Covid-19 ကပ်ရောဂါသည် စီးပွားရေးအပေါ် ဆိုးရွားစွာ သက်ရောက်မှုရှိခဲ့ပြီး လူများစွာအတွက် အလုပ်လက်မဲ့ဖြစ်စေပြီး အလုပ်ချိန်များ လျော့ကျစေသည်။ သို့သော်လည်း အဆိုပါအလုပ်များဆုံးရှုံးခြင်းနှင့် အလုပ်ချိန်များ လျော့ကျခြင်းတို့ကြောင့် ဝန်ထမ်းများအကြား စိတ်ဖိစီးမှုနှင့် မကျေနပ်မှုများကို တိုးမြင့်လာစေပြီး အလုပ်အကိုင် အခွင့်အလမ်းသစ်များ ရှာဖွေရန် သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏ လက်ရှိရာထူးများမှ နုတ်ထွက်ရန် အလားအလာ ပိုများစေသည်။ 

ထို့အပြင်၊ ကပ်ရောဂါသည် လုပ်ငန်းခွင်အများအပြားအတွင်း ရှိပြီးသားပြဿနာများဖြစ်သည့် ပျော့ပြောင်းမှုမရှိခြင်းနှင့် ညံ့ဖျင်းသော လျော်ကြေးပေးခြင်းများ၊ ကြီးမြတ်သောရာထူးမှနုတ်ထွက်ခြင်းတို့ကို အထောက်အကူဖြစ်စေနိုင်သည်ကို မီးမောင်းထိုးပြထားသည်။ ထို့ကြောင့် Covid-19 ကပ်ရောဂါကြောင့် အလုပ်အကိုင် ဆုံးရှုံးမှုများ ဖြစ်ပေါ်နေသော်လည်း ဝန်ထမ်းများစွာသည် ၎င်းတို့၏ လက်ရှိရာထူးမှ နုတ်ထွက်နိုင်ခြေ ပိုများပြီး ကြီးကျယ်သော ရာထူးမှ နုတ်ထွက်မည့် အခြေအနေကိုလည်း ဖန်တီးပေးခဲ့ပါသည်။

ကြီးကျယ်ခမ်းနားသော ရာထူးမှနုတ်ထွက်ခြင်းသည် သွားနှင့်ခံတွင်းဆိုင်ရာ ကျွမ်းကျင်သူများနှင့် ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်များအကြား မြင့်မားသော လည်ပတ်မှုနှင့်အတူ သွားဘက်ဆိုင်ရာလုပ်ငန်းနယ်ပယ်အပေါ် သိသာထင်ရှားသော အကျိုးသက်ရောက်မှုရှိခဲ့သည်။ လူ့စွမ်းအားအရင်းအမြစ်စီမံခန့်ခွဲမှုအဖွဲ့ (SHRM) က ဧည့်ဝတ်ကျေပွန်မှု၊ ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုနှင့် ထောက်ပံ့ပို့ဆောင်ရေးလုပ်ငန်းများတွင် ရာထူးမှ နုတ်ထွက်မှုများ အများဆုံးဖြစ်ပွားခဲ့ကြောင်းနှင့် လုပ်ငန်းနယ်ပယ်များတွင် သက်ရောက်မှုများကို တစ်ကမ္ဘာလုံးအတိုင်းအတာဖြင့် ခံစားခဲ့ရကြောင်း သိရသည်။

သွားဘက်ဆိုင်ရာအလေ့အကျင့်ပိုင်ရှင်များသည် ကြီးမြတ်သောနုတ်ထွက်ခြင်းအပေါ် မည်သို့တုံ့ပြန်သင့်သနည်း။ 

သွားနှင့်ခံတွင်းအလေ့အကျင့် ပိုင်ရှင်များသည် ဝန်ထမ်းများအား ဟက်ခ်မလုပ်နိုင်ခြင်း သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏ အလုပ်လိုအပ်ချက်များကို ဖြည့်ဆည်းနိုင်ခြင်း မရှိခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ကြီးမြတ်သောနုတ်ထွက်ခြင်းအား ပြဿနာတစ်ခုအဖြစ် ရှုမြင်ရန် ကြိုတွေးထားနိုင်သည်။ သို့ရာတွင်၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်အခြေအနေများကို ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာပြီး ဝန်ထမ်းများ အလုပ်မှထွက်ရန် ရွေးချယ်ရသည့်အကြောင်းရင်းကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားရန် အရေးကြီးပါသည်။

ဤပြဿနာများကို အသိအမှတ်ပြုပြီး ၎င်းတို့ကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရန် ခြေလှမ်းများလုပ်ဆောင်ခြင်းဖြင့်၊ အလေ့အကျင့်ပိုင်ရှင်များသည် ၎င်းတို့၏ ထိန်းသိမ်းမှုနှုန်းကို မြှင့်တင်ရန်နှင့် အကျပ်အတည်းကို ကျော်လွှားရန် လုပ်ဆောင်နိုင်သည်။

မိမိဆန္ဒအလျောက် လည်ပတ်မှုအား တိုက်ဖျက်ရန်နှင့် မြင့်မားသော ထိန်းသိမ်းမှုနှုန်းထားများကို ပံ့ပိုးရန်၊ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများသည် အချိန်ဇယားများတွင် ပိုမိုပြောင်းလွယ်ပြင်လွယ် ပေးဆောင်နိုင်ပြီး မျှတသောလျော်ကြေးငွေများ ပေးဆောင်ကာ ၎င်းတို့၏ဝန်ထမ်းများကို တန်ဖိုးထားမှုနှင့် တန်ဖိုးများကို ပြသနိုင်သည်။ ၎င်းတို့သည် အပြုသဘောဆောင်သော အလုပ်-ဘဝ ဟန်ချက်ညီမှုကို ဖန်တီးရန်၊ ခက်ခဲသောအချိန်များတွင် ပံ့ပိုးကူညီပေးရန်နှင့် အဆိပ်အတောက်ဖြစ်စေသော သို့မဟုတ် ထိရောက်မှုမရှိသော စီမံခန့်ခွဲမှုဆိုင်ရာ ပြဿနာများကို ဖြေရှင်းရန်လည်း အာရုံစိုက်နိုင်သည်။

ထို့အပြင်၊ သွားဘက်ဆိုင်ရာအလေ့အကျင့်များသည် ဝန်ထမ်းများ၏ဆန္ဒအလျောက် လည်ပတ်မှုကို တားဆီးရန် ဝန်ထမ်းများ၏ထိတွေ့ဆက်ဆံမှုနှင့် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအပေါ် အာရုံစိုက်နိုင်သည်။ ၎င်းတွင် ပရော်ဖက်ရှင်နယ် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအတွက် အခွင့်အလမ်းများ ပံ့ပိုးပေးခြင်း၊ ရာထူးတိုးခြင်းနှင့် တိုးတက်မှု အခွင့်အလမ်းများကို ပေးဆောင်ခြင်းနှင့် ဝန်ထမ်းများ၏ တန်ဖိုးနှင့် လေးစားမှုကို ခံစားနိုင်သည့် အပြုသဘောဆောင်သော အလုပ်ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဖန်တီးခြင်းတို့ ပါဝင်သည်။

ထိန်းသိမ်းမှုနှုန်းများကို မြှင့်တင်ရန် အခြားနည်းလမ်းမှာ ကျန်းမာရေးအာမခံ၊ အငြိမ်းစားယူမည့် အစီအစဉ်များနှင့် အခကြေးငွေပေးရသည့်အချိန်များကဲ့သို့ ဝန်ထမ်းများကို ဆွဲဆောင်မှုရှိသော ခံစားခွင့်များနှင့် အကျိုးခံစားခွင့်များကို ပေးဆောင်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဤအကျိုးခံစားခွင့်များသည် ဝန်ထမ်းတစ်ဦး၏ ဆက်နေရန် သို့မဟုတ် အလုပ်မှထွက်ရန် ဆုံးဖြတ်ချက်တွင် သိသာထင်ရှားသော ခြားနားမှုကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။

အပြုသဘောဆောင်သော လုပ်ငန်းခွင်ယဉ်ကျေးမှုကို မွေးမြူပါ။ 

ကပ်ရောဂါလွန်ခေတ်သည် မကြုံစဖူးမသေချာမရေရာမှုများနှင့် အပြောင်းအလဲအဆင့်ကို ယူဆောင်လာခဲ့သည်။ အခြားသူများကဲ့သို့ သွားဘက်ဆိုင်ရာလုပ်ငန်းသည် ကပ်ရောဂါ၏စီးပွားရေးကျဆင်းမှုကြောင့် အပြင်းအထန်ထိခိုက်လျက်ရှိသည်။ 

ကမ္ဘာကြီး တဖြည်းဖြည်း ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာသည်နှင့်အမျှ အပြုသဘောဆောင်သော လုပ်ငန်းခွင်ယဉ်ကျေးမှုကို ဖန်တီးရန် သွားဘက်ဆိုင်ရာအလေ့အကျင့်များသည် ယခင်ကထက် ပိုအရေးကြီးပါသည်။ ပွင့်လင်းမြင်သာမှု၊ ပွင့်လင်းမြင်သာမှု နှင့် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးကို မြှင့်တင်ပေးသည့် ယဉ်ကျေးမှုတစ်ရပ်သည် ဝန်ထမ်းများအတွက် အကြားအာရုံနှင့် တန်ဖိုးထားမှုကို ခံစားရစေရန်၊ အထူးသဖြင့် စိန်ခေါ်မှုကာလများတွင် အရေးကြီးပါသည်။

ဝန်ထမ်းများကို စကားပြောဆိုရန်၊ ၎င်းတို့၏ အကြံဉာဏ်များကို မျှဝေရန်နှင့် တုံ့ပြန်ချက်ပေးရန် တွန်းအားပေးသည့် ယဉ်ကျေးမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဝန်ထမ်းများသည် ၎င်းတို့၏ ပံ့ပိုးမှုများကို တန်ဖိုးထားကာ ၎င်းတို့၏ အသံများကို ကြားနိုင်မည်ဟု ယုံကြည်စိတ်ချမှုနှင့် ယုံကြည်မှုတို့ကို မြှင့်တင်ပေးသည့် ယဉ်ကျေးမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဝန်ထမ်းများသည် အကြားအာရုံနှင့် တန်ဖိုးထားမှုကို ခံစားလာရသောအခါတွင် ၎င်းတို့သည် ကုမ္ပဏီနှင့် ဆက်နေရန် စေ့ဆော်မှု ပိုများလာပါသည်။ အပြုသဘောဆောင်သောယဉ်ကျေးမှုသည် ဝန်ထမ်းများအတွက်သာမက လုပ်ငန်းအတွက်လည်း ကောင်းမွန်ပါသည်။

၎င်းတွင် ဝန်ထမ်းများနှင့် တဦးချင်း ပုံမှန်တွေ့ဆုံမှုများ၊ ပုံမှန်ဝန်ထမ်းများ၏ စစ်တမ်းများနှင့် တုံ့ပြန်ချက်ပြုလုပ်ခြင်းနှင့် ဝန်ထမ်းများ၏ စိုးရိမ်ပူပန်မှုများနှင့် အတွေးအမြင်များကို ထုတ်ဖော်ပြောဆိုရန်အတွက် တံခါးဖွင့်မူဝါဒတစ်ခု ဖန်တီးခြင်းတို့ ပါဝင်နိုင်သည်။ 

ထို့ထက်၊ သွားဘက်ဆိုင်ရာအလေ့အကျင့်များသည် ပွင့်လင်းမြင်သာမှုနှင့် ဆက်သွယ်ရေးယဉ်ကျေးမှုကို ဖန်တီးခြင်းအပေါ် လေဆာဖြင့် အာရုံစိုက်သင့်သည်။

ရာထူးမှနုတ်ထွက်ခြင်းအပါအဝင် ဝန်ထမ်းရှားပါးမှုလမ်းကြောင်းများသည် သွားဘက်ဆိုင်ရာလုပ်ငန်းကိုသာမက အခြားကဏ္ဍများကိုပါ ထိခိုက်စေကြောင်းကိုလည်း သတိပြုရန် အရေးကြီးပါသည်။ ထို့ကြောင့် သွားဘက်ဆိုင်ရာအလေ့အကျင့်များသည် ဝန်ထမ်းများကို ထိန်းသိမ်းခြင်းနှင့်ပတ်သက်လာလျှင် ပြိုင်ဆိုင်မှုအခင်းအကျင်းကို သတိပြုသင့်သည်။ ၎င်းတို့သည် အခြားအလုပ်ရှင်များ ပေးဆောင်နေသည့် လမ်းကြောင်းများနှင့် အကျိုးကျေးဇူးများကို သတိပြုသင့်ပြီး ထိပ်တန်းအရည်အချင်းများကို ဆွဲဆောင်ရန်နှင့် ထိန်းသိမ်းရန်အတွက် အပြိုင်အဆိုင်ရှိနေရန် သေချာစေသင့်သည်။

အကျဉ်းချုပ်

COVID-19 ကပ်ရောဂါကြောင့် သွားနှင့်ခံတွင်းလုပ်ငန်းတွင် ဝန်ထမ်းအင်အား ပြတ်လပ်မှုသည် အဓိက စိုးရိမ်စရာဖြစ်သည်။ အလုပ်ချိန် သိသိသာသာ ကျဆင်းလာပြီး အလုပ်လက်မဲ့ မြင့်တက်လာမှုနှင့်အတူ သွားဘက်ဆိုင်ရာ ပညာရှင်များနှင့် ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်များသည် ခက်ခဲပြီး မရေရာသော အနာဂတ်ကို ရင်ဆိုင်နေကြရပါသည်။ 

သို့သော်လည်း မှန်ကန်သောမူဝါဒများနှင့် လုပ်ဆောင်ချက်များဖြင့် အာရှ-ပစိဖိတ်ဒေသရှိ အစိုးရများသည် အကျပ်အတည်း၏သက်ရောက်မှုကို လျော့ပါးသက်သာစေရန်နှင့် သွားဘက်ဆိုင်ရာလုပ်ငန်း ပြန်လည်ထူထောင်ရေးကို ပံ့ပိုးကူညီပေးနိုင်ပါသည်။ ထို့အပြင်၊ သွားဘက်ဆိုင်ရာကျွမ်းကျင်ပညာရှင်များသည်လည်း ပြောင်းလဲနေသောစျေးကွက်အခြေအနေများနှင့်လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင်လုပ်ဆောင်ပြီး တိုးတက်မှုအတွက်အခွင့်အလမ်းသစ်များကိုရှာဖွေသင့်သည်။

အလားတူ၊ ကြီးမြတ်သောနုတ်ထွက်ခြင်းသည် သွားဘက်ဆိုင်ရာလုပ်ငန်းအတွက် အရေးပါသောစိန်ခေါ်မှုတစ်ခုဖြစ်ပြီး ပျော့ပြောင်းမှုမရှိခြင်း၊ လျော်ကြေးငွေညံ့ဖျင်းခြင်း၊ အသုံးမ၀င်သော သို့မဟုတ် တန်ဖိုးမထားခြင်း၊ လုပ်ငန်းခွင်ဘဝဟန်ချက်မညီခြင်း၊ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကိစ္စများ နှင့် အဆိပ်အတောက်ဖြစ်စေသော သို့မဟုတ် ထိရောက်မှုမရှိသော စီမံခန့်ခွဲမှုကဲ့သို့သော အကြောင်းရင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာပါသည်။ . 

သွားနှင့်ခံတွင်းဆိုင်ရာ အလေ့အကျင့်များသည် ပိုမိုပြောင်းလွယ်ပြင်လွယ်၊ မျှတသောလျော်ကြေးနှင့် လေးမြတ်မှုတို့ကို ပေးဆောင်နိုင်ပြီး အပြုသဘောဆောင်သော အလုပ်-ဘဝဟန်ချက်ညီမှုကို ဖန်တီးပေးကာ ခက်ခဲသောအချိန်များတွင် ပံ့ပိုးကူညီမှု၊ အဆိပ်အတောက်ဖြစ်စေသော သို့မဟုတ် ထိရောက်မှုမရှိသော စီမံခန့်ခွဲမှုဖြင့် ပြဿနာများကို ဖြေရှင်းပေးခြင်း၊ ဝန်ထမ်းများ၏ထိတွေ့ဆက်ဆံမှုနှင့် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကို အာရုံစိုက်ကာ ဆွဲဆောင်မှုရှိသော အကျိုးကျေးဇူးများကို ပေးဆောင်ခြင်းဖြင့် စေတနာအလျောက် လည်ပတ်မှုကို တိုက်ဖျက်နိုင်သည်။ နှင့် အကျိုးခံစားခွင့်များ၊ ပွင့်လင်းမြင်သာမှုရှိသော ဆက်သွယ်ရေးယဉ်ကျေးမှုကို ဖန်တီးကာ ဝန်ထမ်းများအပေါ် ကူးစက်ရောဂါ၏ သက်ရောက်မှုကို သတိပြုမိခြင်း။ 

ကြီးမြတ်နုတ်ထွက်ခြင်း၏နောက်ကွယ်မှအကြောင်းရင်းများကိုဖြေရှင်းရန်ခြေလှမ်းများလုပ်ဆောင်ခြင်းဖြင့်၊ သွားဘက်ဆိုင်ရာအလေ့အကျင့်များသည် ၎င်းတို့၏ထိန်းသိမ်းမှုနှုန်းကိုမြှင့်တင်ရန်နှင့် ၎င်းတို့၏လုပ်ငန်း၏ရေရှည်အောင်မြင်မှုကိုသေချာစေရန်လုပ်ဆောင်နိုင်သည်။