تبدیل کارآمد یک پروتز کامل معمولی به Straumann® Pro Arch با استفاده از یک گردش کار دیجیتال کاملاً برون سپاری شده: Smile in a BoxTM

ترمیم قوس کامل با ایمپلنت فوری یک روش درمانی ثابت و مورد تایید برای توانبخشی بیماران کاملاً بی دندانی است.^{1، 2}. نرخ بقای بالای 97 درصد و بیشتر برای این نوع ترمیم گزارش شده است، با میانگین دوره پیگیری 5 سال³. با توجه به کیفیت و آناتومی مطلوب استخوان، ترمیم‌های کامل قوس فوری فک پایین برای نشان دادن میزان موفقیت حتی بالاتر ثبت شده‌اند.⁴.

By دکتر وونگ کنگ مون و دکتر والری تی

فن‌آوری‌های دیجیتالی مانند کاشت ایمپلنت هدایت‌شده و برنامه‌ریزی و ساخت پروتز به کمک رایانه، این ظرفیت را دارند که تشخیص، برنامه‌ریزی درمان و روش‌های جراحی را به میزان قابل توجهی تسهیل کنند و بنابراین درمان‌ها را به روشی قابل پیش‌بینی و کارآمدتر ارائه می‌کنند.^{5، 6}. به ویژه، روش های پیشرفته جراحی مانند بازسازی کامل قوس ممکن است به طور قابل توجهی از این مزایا بهره مند شوند، که ممکن است زمان صندلی و تهاجمی را برای بیمار کاهش دهد.^{5، 7}.

دسترسی به فن‌آوری‌های دیجیتال ممکن است به دلیل محدودیت‌های مالی و زمانی و همچنین منحنی یادگیری شیب‌دار که با چنین فناوری‌هایی مرتبط است، مانع شود.^8,9. اخیراً، گردش‌های کاری دیجیتال به عنوان بخشی از یک سرویس برون‌سپاری در دسترس قرار گرفته‌اند: لبخند در جعبه^TM. این ممکن است به تمرین‌کنندگانی که از گردش‌های کاری معمولی استفاده می‌کنند کمک کند تا به راحتی از مزایای فناوری‌های دیجیتال بدون نیاز به غلبه بر موانع مرتبط با دسترسی برای اولین بار، بهره ببرند.

این گزارش موردی، تبدیل فوری موفق یک پروتز کامل معمولی به ترمیم کامل قوس را با اعمال یک گردش کار کاملا دیجیتال برون سپاری ارائه شده توسط Smile in a Box توصیف می کند.^TM. کاربرد یک Straumann^® پروتکل Pro Arch، همراه با Smile in a Box^TM، به ما این امکان را می دهد که به راحتی به یک گردش کار کاملاً دیجیتالی دسترسی پیدا کنیم که می تواند به طور مؤثر در جریان کار پروتز معمولی ما ادغام شود و نتیجه بالینی بسیار رضایت بخشی را ارائه دهد.

وضعیت اولیه

یک مرد 65 ساله کاملاً بی دندان که با پروتزهای کامل آکریلیک معمولی ترمیم شده بود در کلینیک ما ارائه شد که از احتباس نامطلوب دندان مصنوعی فک پایین و مشکلات مرتبط با آن، از جمله ضعف گفتار و عملکرد جویدن، به ویژه مربوط به پروتز تحتانی خود، شکایت داشت. معاینه بالینی شکل برجستگی فک پایین به صورت گرد تا لبه چاقویی و در دسترس بودن استخوان عمودی کافی اما ناکافی به ویژه در جنبه های خلفی را نشان داد.¹⁰.

رادیوگرافی پانورامیک تشخیصی یک قوس فک پایین را نشان داد که با آتروفی متوسط ​​کلاس III تا IV همراه با حجم نسبتاً متراکم استخوان قشری نوع I-II در ناحیه اینترفورامینال وجود دارد.

بیمار مبتلا به دیابت نوع دوم به خوبی کنترل شده و فشار خون بالا کنترل شده بود. هیچ عامل خطر سیستمیک یا موضعی یا منع مصرفی که بیمار را از درمان ایمپلنت محروم کند، شناسایی نشد. پس از یک بحث کامل در مورد گزینه های مختلف درمانی و مزایا و محدودیت های آنها، بیمار ترجیح خود را برای ترمیم فک پایین با ایمپلنت همراه با یک پروتز کامل فک بالا معمولی بیان کرد.

شکل 2 ac: وضعیت داخل دهانی قبل از درمان. سمت چپ: پروتزهای کامل معمولی موجود. میانه: قوس فک بالا و فک پایین در ابعاد عمودی اکلوزال تقریبی. راست: بعد افقی فک پایین (نمای اکلوزال).

برنامه ریزی درمانی

استراتژی درمان شامل تعیین رابطه فک بالا، بعد عمودی اکلوزال و موقعیت دندان ها با استفاده از تکنیک های پروتز کامل معمولی بود که به عنوان مرجع پروتز برای تحویل ترمیم ثابت فک پایین استفاده می شد.¹¹. شکل 3 لبه‌های اکلوزال فک بالا و فک پایین را در قالب‌های اصلی، واکس‌آپ پروتز و آخرین پروتزهای آکریلیک معمولی نشان می‌دهد.

شکل 3a-d: رکوردهای اکلوزال فک بالا و وکس‌آپ نهایی در قالب‌های اصلی (تصاویر UPPER) و مجموعه جدید پروتزهای آکریلیک روی گچ‌های اصلی و در نمای نزدیک (تصاویر پایین).

جمع آوری داده ها برای تولید مدل بیمار مجازی بر اساس اسکن توموگرافی کامپیوتری با پرتو مخروطی دوگانه (CBCT) با استفاده از یک الگوی رادیوگرافی که بر اساس پروتزهای معمولی جدید تهیه شده بود، انجام شد.شکل 5)¹². نشانگرهای فیدوشیال پرتوپاک (گوتاپرکا) در امتداد لبه دهلیزی الگو قرار داده شد تا امکان تطبیق دقیق مجموعه داده‌های فردی DICOM از اسکن‌های بیمار با الگوی رادیوگرافی و الگوی به تنهایی فراهم شود.

شکل 5a-b: الگوی رادیوگرافی شفاف بر روی قالب اصلی قبل از (سمت چپ) و پس از اصلاح با نشانگرهای فیدوشیال رادیواپک در آماده سازی برای اسکن دوگانه CBCT (راست).

تبدیل پروتز معمولی فک پایین به یک ترمیم ثابت با پشتیبانی از ایمپلنت با استفاده از یک گردش کار کاملا دیجیتال برون سپاری انجام شد (Straumann^® Smile in a BoxTM). مجموعه داده های DICOM از اسکن دوگانه CBCT توسط تیم Smile in the BoxTM برای ایجاد مدل بیمار مجازی استفاده شد. 

بر اساس این مدل، تیم مفاهیم احتمالی برای ترمیم ایمپلنت و پروتکل‌های جراحی مرتبط و راهنمای جراحی را با استفاده از coDiagnostiX بررسی کردند.^® نرم افزار برنامه ریزی جراحی متعاقبا، تیم بازسازی موقت فوری را با استفاده از CARES طراحی کرد^® نرم افزار بصری جزئیات و جنبه‌های خاص ترمیم‌های برنامه‌ریزی‌شده و مفاهیم درمانی طی جلسات برنامه‌ریزی مجازی بین لبخند در جعبه بررسی، تأیید و تأیید شد.^TM تیم و پزشکان پس از تایید، قالب‌های جراحی، ترمیم موقت، ایمپلنت‌ها، و همچنین هر بخش پروتز اضافی و ابزار جراحی مورد نیاز برای درمان کامل جراحی، به راحتی توسط تیم Straumann مونتاژ و در یک محموله یکپارچه به کلینیک ما تحویل داده شد. .

به طور خاص، این طرح شامل ترمیم پروتز مولر 1 به مولر 1 بود که توسط چهار BLX Roxolid اینترفورامینال پشتیبانی می‌شد.^® SLActive^® ایمپلنت های متشکل از دو ایمپلنت قدامی Ø 3.75 x 12 میلی متر در موقعیت های 32 و 42 و دو ایمپلنت Ø 4.75 x 12 میلی متر در موقعیت های 35 و 45. شیب ایمپلنت های خلفی به میزان 17 درجه باعث افزایش انتشار A/P شده و به کاهش آن کمک می کند. کنسول های مصنوعی دیستال، که نیاز به هر گونه عمل تقویتی را برطرف می کند.شکل 6)¹³.

شکل 6a-c: ترمیم ایمپلنت برنامه ریزی شده در coDiagnostiX®. چپ: طرح ریزی دو بعدی، وسط و راست: نمایش سه بعدی ایمپلنت برنامه ریزی شده و ترمیم های پروتز به ترتیب.

قالب های جراحی برنامه ریزی شده شامل ترکیبی از یک راهنمای پین برای تثبیت پین و یک راهنمای جراحی برای قرار دادن ایمپلنت بود. هر دو راهنما توسط مخاط کرستال و چهار پین لنگر در موقعیت های 36، 33، 43 و 46 پشتیبانی می شدند (شکل 7).

شکل 7a-b: راهنمای پین برای تثبیت پین (LEFT) و راهنمای جراحی برای قرار دادن ایمپلنت (راست) طراحی شده در coDiagnostiX®.

روش جراحی

جراحی تحت بی حسی انفیلتراسیون موضعی انجام شد. شکلات 8 و 9 شرایط داخل دهانی قبل از درمان را به ترتیب در روز جراحی و بعد از قرار دادن گاید پین نشان دهید. نشستن و قرارگیری صحیح راهنمای پین فک پایین روی تاج آلوئولی با الگوی رادیوگرافی بالایی در انسداد تأیید شد.شکل 9).

شکل 8a-c: وضعیت بالینی در روز جراحی.

شکل 9: موقعیت راهنمای پین پایینی در انسداد با الگوی رادیوگرافی شفاف مقابل. برای تثبیت بیشتر راهنمای پین فک پایین در موقعیت صحیح از یک رکورد اکلوزال استفاده شد.

پس از قرارگیری صحیح پین های لنگر، راهنمای پین برداشته شد و راهنمای جراحی قرار داده شد و با پین های لنگر محکم شد.شکل 10).

شکل 10: تثبیت راهنمای جراحی BLX.

آماده سازی استئوتومی طبق دستورالعمل ها و پروتکل های جراحی مربوطه که توسط coDiagnostiX ارائه شده است انجام شد.^®و شامل تهیه پروفیل دسترسی مشخص به استخوان آلوئولی با پانچ مخاطی (Ø 4.7 میلی متر)، صاف کردن برآمدگی آلوئولی با فرز (مسیال Ø 3.5 میلی متر، دیستال Ø 4.2 میلی متر) و حفاری پایلوت با Ø بود. 2.2. mm Pilot VeloDrillTM در 800 دور در دقیقه (شکل 11). 

شکل 11a-c: آماده سازی استئوتومی (موقعیت 32) از چپ به راست: آماده سازی دسترسی با استفاده از پانچ مخاطی، صاف کردن تاج آلوئولی با استفاده از فرز و حفاری پایلوت با Pilot VeloDrill Ø 2.2 میلی متر^TM.

تمام استئوتومی ها به قطر نهایی Ø 2.8 میلی متر با هدف دستیابی به ثبات اولیه خوب و حفظ درجه بالایی از انعطاف پذیری جراحی 14-16 آماده شدند. استراومن^® ایمپلنت‌های BLX با استفاده از یک هندپیس موتوری و سپس قرار دادن دستی و تأیید نهایی گشتاور درج مناسب بیش از 35 Ncm (شکل 12).

شکل 12a-c: نهایی کردن استئوتومی و قرار دادن ایمپلنت (موقعیت 32) از چپ به راست: دریل نهایی با یک ایمپلنت VeloDrillTM Ø 2.8، ایمپلنت BLX Roxolid® SLActive® Ø 3.75 x 12 میلی متر، قرار دادن ایمپلنت با موتور.

روش پروتز

روش جراحی به طور مستقیم با آماده سازی فوری دنبال شد. شکل 13 (از چپ به راست) وضعیت پس از کاشت ایمپلنت، و به دنبال آن نصب اباتمنت های پیچ دار (SRA) با گشتاور 35 Ncm، و پس از تست و فیکس کردن موقت موقت با پین را نشان می دهد. تناسب بهینه ترمیم موقت از پیش ساخته شده با پروفایل های ظهور پروتز ترمیم ایمپلنت به دست آمد.

شکل 13a-c: نمای اکلوزال پس از کاشت ایمپلنت، نصب اباتمنت های پیچ دار (SRAs) و تثبیت موقت موقت.

سپس، پوشش‌های تیتانیوم از نظر طول برای مطابقت با خطوط موقت تنظیم شدند و روی ترمیم ایمپلنت نصب شدند. متعاقباً، موقت فوری سوار شد، با پین های لنگر محکم شد و با استفاده از کامپوزیت روان بر روی پوشش های تیتانیوم ثابت شد.شکل 14).

شکل 14a-c: نصب پوشش های تیتانیوم کوتاه شده و تثبیت ترمیم موقت.

شکل 15a-c: نتیجه فوری موقت قبل و بعد از برداشتن فلنج های لنگر و پرداخت نهایی را نشان می دهد.

شکل 15d-f: پروتز موقت نهایی شده با پوشش های تیتانیومی نصب شده قبل از (تصاویر UPPER IMAGES) و پس از (LOWER IMAGES) برداشتن فلنج های لنگر و پرداخت نهایی. تصاویر منفرد (از چپ به راست) نماهای اکلوزال، فرونتال و اینتاگلیو را نشان می‌دهند.

نتایج درمان

شکل 16 تحویل موفقیت آمیز پروتز در روز جراحی را نشان می دهد. به لطف پیش برنامه ریزی دیجیتال، نتایج بهینه از نظر عملکرد و زیبایی شناسی به دست آمد. تناسب اکلوزال رضایت بخشی با پروتز کامل فک بالا وجود داشت و نیازی به تنظیمات نبود. 

بیمار انطباق آوایی و عملکردی فوری را با حالت موقت جدید نشان داد و گزارش داد که از نتیجه زیبایی شناختی و عملکردی فوری موقت بسیار خشنود و راضی است.

شکل 16a-c: تحویل فوری موقت در روز جراحی.

بحث

مورد ارائه شده، تبدیل یک پروتز کامل معمولی فک پایین را به یک ترمیم قوس کامل ثابت با ایمپلنت با استفاده از Straumann نشان می دهد.^® Pro Arch و Straumann^® Smile in a BoxTM. تبدیل ترمیم موجود شامل تحویل مجموعه جدیدی از پروتزهای معمولی پایدار پس از برقراری مجدد روابط فک بالا و ابعاد عمودی اکلوزال توسط گردش کار آزمایشگاهی معمولی بود.

لبخند در جعبه^TM تسهیل دسترسی سریع و آسان به یک گردش کار دیجیتال، با مزایای مرتبط با برنامه ریزی دقیق ایمپلنت با پروتز، قرار دادن ایمپلنت بدون فلپ هدایت شده و ترمیم فوری^{6، 8}. گردش کار برون سپاری شده می تواند کاملاً در مجموعه بالینی و پروتز موجود ما ادغام شود. معیارهای کلیدی موفقیت که به یکپارچه‌سازی یکپارچه جریان‌های کاری برون‌سپاری و نتیجه مطلوب برای بیمار کمک می‌کرد، شامل جمع‌آوری داده‌های مناسب و دقیق و ارتباط با Smile in a Box بود.^TM تیم. 

این امکان تعریف و تایید ساده مدل‌های برنامه‌ریزی مجازی بر اساس تجسم‌های coDiagnostiX را فراهم کرد.^® و مراقبت^® تصویری ارائه شده توسط تیم ارتباط کارآمد با تیم همچنین تضمین کرد که سایر عوامل حیاتی مربوط به کاشت ایمپلنت فوری و ترمیم فوری به طور مناسب، بدون نیاز به غلبه بر منحنی‌های یادگیری اولیه مرتبط با تکنیک‌های دیجیتال، مورد توجه قرار می‌گیرند.

نتیجه

کاربرد لبخند در جعبه^TM روی یک استراومن^® پروتکل Pro Arch امکان دسترسی راحت و بدون درز به یک گردش کار دیجیتال را برای تبدیل فوری یک پروتز کامل معمولی به یک ترمیم کامل قوس ثابت فراهم می‌کند.

منابع

• Rohlin M, Dr O, Nilner K, et al (2012) درمان بیماران بزرگسال مبتلا به قوس بی دندانی: مروری سیستماتیک. مجله بین المللی پروتز 25:553-567
• Pera P، Menini M، Pesce P، و همکاران (2018) بارگذاری فوری در مقابل بارگذاری تاخیری ایمپلنت های دندانی که از پروتزهای فک بالا قوس ثابت پشتیبانی می کنند: گزارش پیگیری 10 ساله. Int J Prosthodont 32:27-31. https://doi.org/10.11607/ijp.5804
• Daudt Polido W، Aghaloo T، Emmett TW، و همکاران (2018) تعداد ایمپلنت‌های قرار داده شده برای پروتزهای ثابت قوس کامل: یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز. Clin Oral Impl Res 29:154-183. https://doi.org/10.1111/clr.13312
• Papaspyridakos P، Mokti M، Chen CJ، و همکاران (2014) نرخ بقای ایمپلنت و پروتز با پروتزهای دندانی کامل ثابت ایمپلنت در فک پایین پس از حداقل 5 سال: مروری سیستماتیک: نرخ بقای ایمپلنت و پروتز در ادنت. دندانپزشکی ایمپلنت بالینی و تحقیقات مرتبط 16:705-717. https://doi.org/10.1111/cid.12036
• Wismeijer D، Joda T، Flügge T، و همکاران (2018) گروه 5 گزارش اجماع ITI: فناوری‌های دیجیتال. Clin Oral Impl Res 29:436-442. https://doi.org/10.1111/clr.13309
• Colombo M, Mangano C, Mijiritsky E, et al (2017) کاربردهای بالینی و اثربخشی جراحی ایمپلنت هدایت‌شده: یک بررسی انتقادی بر اساس کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده. BMC Oral Health 17:150. https://doi.org/10.1186/s12903-017-0441-y
• Arisan V، Karabuda CZ، Ozdemir T (2010) جراحی ایمپلنت با استفاده از راهنماهای استریولیتوگرافی با پشتیبانی از استخوان و مخاط در فک های کاملاً بی دندان: نتایج جراحی و پس از عمل با کمک کامپیوتر در مقابل تکنیک های استاندارد. Clin Oral Implants Res 21:980-988. https://doi.org/10.1111/j.1600-0501.2010.01957.x
• Al Yafi F, Camenisch B, Al-Sabbagh M (2019) آیا جراحی ایمپلنت با هدایت دیجیتال دقیق و قابل اعتماد است؟ کلینیک های دندانپزشکی آمریکای شمالی 63:381-397. https://doi.org/10.1016/j.cden.2019.02.006
• Tahmaseb A, Wismeijer D, Coucke W, Derksen W (2014) کاربردهای فناوری رایانه در دندانپزشکی ایمپلنت جراحی: مروری سیستماتیک. ایمپلنت های دهانی ماکسیلوفاک Int J 29:25-42. https://doi.org/10.11607/jomi.2014suppl.g1.2
• Cawood JI, Howell RA (1988) طبقه بندی فک های بی دندانی. مجله بین المللی جراحی دهان و فک و صورت 17:232-236. https://doi.org/10.1016/S0901-5027(88)80047-X
• Terzioğlu H، Akkaya M، Ozan O (2009) استفاده از یک برنامه نرم افزاری مبتنی بر توموگرافی کامپیوتری با تکنیک جراحی بدون فلپ در دندانپزشکی ایمپلنت: گزارش موردی. Int J Oral Maxillofac Implants 24:137-142
• Ramasamy M, Giri, Raja R, et al (2013) راهنمای جراحی ایمپلنت: از گذشته تا حال. J Pharm Bioall Sci 5:98. https://doi.org/10.4103/0975-7406.113306
• Morton D, Gallucci G, Lin WS, et al (2018) گزارش اجماع ITI گروه 2: دندانپزشکی پروتز و ایمپلنت. Clin Oral Implants Res 29 Suppl 16:215-223. https://doi.org/10.1111/clr.13298
• جاوید اف، احمد اچ بی، کرسپی آر، رومانوس جنرال الکتریک (2013) نقش ثبات اولیه برای ادغام استخوانی موفقیت آمیز ایمپلنت های دندانی: عوامل تأثیر و ارزیابی. مداخله پزشکی و علوم کاربردی 5:162-167. https://doi.org/10.1556/IMAS.5.2013.4.3
• جاوید اف، رومانوس جنرال الکتریک (2010) نقش ثبات اولیه برای بارگذاری فوری موفق ایمپلنت های دندانی. بررسی ادبیات. مجله دندانپزشکی 38:612-620. https://doi.org/10.1016/j.jdent.2010.05.013
• اوفیر فروموویچ، کریم دادا، لئون پرینت، مروان داس (2019) BLX: نسل جدیدی از ایمپلنت های خود حفاری