Jeść, pić, kobieta, nieznajomy

Kaley Chu destyluje lekcje z obiadu ze 100 nieznajomymi z różnych środowisk.

By Danny'ego Chana

W nominowanym do Oscara filmie Lee Anga „Jedz, pij, mężczyzna kobieta” kapryśna przemiana rodziny jest żywo opowiedziana poprzez codzienne rytuały gotowania i dzielenia się jedzeniem.

W swojej nowej książce pisarka z Melbourne, Kaley Chu, zabiera Cię również w transformacyjną podróż – jej własną – podczas konfrontacji ze swoimi ukrytymi lękami, jedząc lunch z zupełnie nieznajomymi. 

Kaley Chu jest autorem, mówcą TEDx, trenerem zaufania i założycielem 100 obiadów. Jej nowa książka „100 obiadów z nieznajomymi' katapultował niegdyś nieśmiałą młodą damę w świetle reflektorów.

Występując w głównych australijskich platformach telewizyjnych i medialnych, w tym Sydney Morning Herald, The Age, Herald Sun, ABC News i udzielając wywiadów rozgłośniom radiowym w całym kraju, Kaley ma inspirującą historię do podzielenia się: Dlaczego zamieniła lunch z nieznajomymi w podróż zmieniającą życie.

Dowiedz się dlaczego Historia Kaleya mają znaczenie dla dentystów w 'Łamanie chleba z nieznajomymi".

Kaley ma nie tylko fajną historię do opowiedzenia. Jest liderem myśli, który zamieniając śmiałe pomysły w działanie, zmotywował dziesiątki ludzi – w tym przedsiębiorców, franczyzobiorców i doświadczonych sprzedawców – do ponownego przeanalizowania swoich ideałów biznesowych i metodologii networkingu.

Prelegent TEDx wierzy, że „Jedno połączenie może zmienić Twoje życie”. Może mogłaby być tym nieuchwytnym połączeniem, które zmieniłoby twoje.

Zasoby dentystyczne Azja: Co sprawiło, że napisałeś tę książkę?

Kaley Chu: Napisałem tę książkę, ponieważ naprawdę wiele się nauczyłem podczas mojej podróży, jedząc lunch z nieznajomymi. Rozpocząłem podróż, ponieważ będąc imigrantem, bardzo brakowało mi pewności siebie. 

Wiedziałam, że chcę coś zrobić, ale jako mama z dwójką małych dzieci i pełnoetatową pracą, jedynym czasem, w którym mogłam uwolnić się od gorączkowego harmonogramu dnia, była pora lunchu w dni powszednie – weekendy były zarezerwowane dla rodziny. 

W rezultacie zmieniło się całe moje życie. Dlatego napisałem książkę, aby podzielić się tym prostym rozwiązaniem, które pomoże ludziom żyć lepszym życiem.

DRA: Coraz częściej żyjemy w świecie online, w którym można znaleźć polaryzujące opinie. Czy to nie utrudnia osobistego kontaktu z nieznajomymi?

KC: Zgadzam się, że istnieje polaryzacja opinii. To faktycznie sprawia, że ​​kontakt z ludźmi twarzą w twarz staje się dla nas pilniejszy.

Wkrótce wszyscy będziemy spędzać dużo czasu w Metaverse. Już teraz więcej osób pracuje w domu niż kiedykolwiek wcześniej.

Według ostatnich badań ankietowych, co czwarty dorosły w Australii czuje się samotny.

Kiedy ludzie są głodni, pójdą na posiłek lub napiją się drinka, gdy poczują pragnienie. Jednak kiedy czujemy się samotni, postępujemy odwrotnie.

Badania po badaniach wykazały, że kiedy ludzie czują się samotni, wchodzą do wewnątrz i dystansują się od innych – dokładnie wtedy, gdy powinni nawiązywać kontakt i szukać połączeń.

Obecnie większość ludzi szuka połączeń, korzystając z Internetu, zwykle chowając się za fasadą w mediach społecznościowych.

Najłatwiejszym rozwiązaniem, jakie znalazłem, jest zjedzenie lunchu z nieznajomym. Zdziwiłbyś się, ile znaczących rozmów jeden do jednego tracisz, dopóki tego nie wypróbujesz.

DRA: Cel „100 lunchów z nieznajomymi” był częścią twojego noworocznego postanowienia. Jak w przypadku większości postanowień noworocznych, na początku musiało być trudno.

KC: Jak większość ludzi, moje typowe noworoczne postanowienie kręci się wokół diety i próby zrzucenia zbędnych kilogramów.

Na początku nie było to łatwe, ale za każdym razem, gdy to robię, staje się łatwiejsze. To tak samo, jak przejście na dietę. Na początku widzisz bardzo małe rezultaty, dopóki nie zaczniesz naciskać i nie nabierzesz rozpędu. W miarę jak wyniki rosną z czasem, motywują Cię do dalszego działania.

Miałem szczęście, że przy trzecim obiedzie czułem, że moja pewność siebie rośnie i dzięki temu łatwiej mi było iść dalej.

Nie mówię, że do trzech obiadów będziesz nie do zatrzymania i pełen pewności siebie.

Dla mnie widziałem ogromną różnicę od miejsca, w którym zacząłem. Zacząłem być mniej onieśmielony przez ludzi. Po każdym obiedzie robiłem przegląd własnego „występu”. Z pewnością były rzeczy, które mogłem zrobić lepiej – a może rzeczy, których nie powinienem był mówić.

Po chwili zdałem sobie sprawę, że naprawdę dobrze się bawię. To wszystko zmieniło. Wkrótce to jak jedzenie czekolady i wciąż chudnięcie!

DRA: Czy ludzie przychodzą do ciebie i narzekają na nieudane próby?

KC: Nie. Prowadzę własne wyzwanie zaufania, a także coaching, aby pomóc ludziom zbudować ich pewność siebie. Osobom, które potrzebują pomocy w rozpoczęciu pracy, wyślę im wskazówki, jak krok po kroku, jak zaprosić nieznajomych na lunch i jak nawiązać kontakt z nieznajomymi.

Podczas gdy ja przygotowywałem te kursy coachingowe, większość ludzi po prostu to robi. Uczą się po drodze i znajdują własny sposób na nawiązanie kontaktu. Opinie były bardzo, bardzo pozytywne.

I wszyscy doświadczyli bardzo podobnego postępu, od budowania zaufania i rozwijania swojej sieci po zobaczenie o wiele więcej możliwości, które pojawiają się na ich drodze. Ogólnie rzecz biorąc, większość ludzi mówi mi, że prowadzą szczęśliwsze, bardziej satysfakcjonujące życie. A słuchanie takich opinii bardzo mnie cieszy.

DRA: Czytałem gdzieś, że pierwsze dwie minuty spotkania określają nastrój i kierunek rozmowy. Czy to zgadza się z twoim doświadczeniem?

KC: Osobiście uważam, że nie ma zasady dwóch minut.

Mam na myśli to, że jeśli uda ci się przełamać lody w ciągu pierwszych dwóch minut rozmowy, to oczywiście łatwiej będzie kontynuować to, ale w dowolnym momencie cała rozmowa może się zmienić.

Możesz powiedzieć coś obraźliwego i od dobrego do złego. I odwrotnie, możesz nagle znaleźć coś, co oboje kochacie i co was pasjonuje – może masz ten sam gust muzyczny lub masz wspólne hobby.

Nagle przechodzisz od płaskiej rozmowy do bardzo podekscytowanej. Zaczynasz mówić bardzo szybko i dzielić się wszystkimi szczegółami.

DRA: Czy masz przykłady rozmów, które rozpoczęły się w jedną stronę, ale zakończyły w zupełnie innym kierunku?

KC: Mam ich mnóstwo. Przykładem, którym uwielbiam się dzielić, jest ten, który nauczył mnie nie starać się zbytnio się dopasować. Pamiętam, jak próbowałem naśladować sposób, w jaki mówili lub zachowywali się inni ludzie, aby spróbować zasymilować się z kulturą australijską. Od tego czasu nauczyłem się, że każdy jest wyjątkowy i że mogę być dumny z własnej kultury i dziedzictwa.

Nauczyłem się tego podczas lunchu z bardzo odnoszącym sukcesy biznesmenem. Jest prezesem spółki giełdowej, która jest warta miliardy. 

Poszedłem na spotkanie na lunch z notatnikiem i długopisem, mając nadzieję, że dostanę od niego wiele wskazówek na temat inwestycji lub tego typu rzeczy.

Kiedy tam dotarłem, zauważyłem, że nie wygląda na bardzo szczęśliwego. I okazało się, że dzień wcześniej miał wielką kłótnię ze swoją dziewczyną.

Pamiętam, jak mówił: „Hej, Kaley, jestem dobry w biznesie, ale nie jestem dobry z dziewczynami”.

Tak więc cały lunch był poświęcony temu, żebym dzieliła się z nim radami dotyczącymi relacji – i to on robił notatki!

Dzień później wysłał mi wiadomość z podziękowaniem za pomoc – odzyskał swoją dziewczynę.

Tydzień później przywiózł swoją dziewczynę na moją imprezę charytatywną, która zbierała fundusze na pomoc niedowidzącym w krajach trzeciego świata. W końcu przekazał 100 operacji tylko po to, by podziękować mojej organizacji charytatywnej.

Jest jak superbogaty facet, który jest dwukrotnie ode mnie starszy, a mimo to mógł się czegoś ode mnie nauczyć.

Ten epizod naprawdę pomógł mi być mniej samoświadomą osobą. To prawda. Wszyscy mamy swoje mocne i słabe strony. Nawet ludzie sukcesu, tacy jak on, nie są dobrzy we wszystkim. I nie musimy być we wszystkim dobrzy.

Po prostu obejmuj osobę, którą jesteś, a właściwi ludzie, kimkolwiek by nie byli, pozostaną z tobą

Agent agenta: Wspomniałeś o swoim azjatyckim wychowaniu i o kulturowych predyspozycjach do pewnych myśli i działań. Na przykład Azjatów często uczy się wtapiać się w tłum, zamiast trzymać się z daleka, albo milczeć i nie stwarzać problemów. Czy te cechy kulturowe utrudniają to, co teraz opowiadasz?

KC: Azjaci są bardzo dobrzy w „utrzymywaniu pokoju”. Wiesz, po prostu upewnij się, że wszyscy są szczęśliwi i dogadują się. To znaczy, nie ma w tym nic złego. Jednocześnie, jeśli są rzeczy, o których uważasz, że warto mieć opinię, nie powinniśmy bać się o tym mówić, ponieważ życie jest krótkie.

Ważne jest również, aby powiedzieć, jak naprawdę się czujesz, jeśli chcesz rozwijać prawdziwe, znaczące i głębokie połączenia.

Dorastając, uczono mnie, aby nie mówić ludziom niczego negatywnego. Nawet jeśli się nie zgadzasz, udawaj, że się zgadzasz. Upewnij się, że się uśmiechasz, nawet jeśli jesteś smutny. Wiesz, bądź dobrą dziewczyną.

Nauczyłem się, że im bardziej otwarty, szczery i prawdziwy jesteś, tym lepsze i głębsze są związki.

Wiesz, jak ludzie czasami unikali kontrowersyjnych tematów? W rzeczywistości zrobiłbym coś przeciwnego. Poruszyłbym kontrowersyjny temat tylko po to, by usłyszeć opinię drugiej osoby.

Jeśli podzielasz podobne opinie, to fantastycznie i nawiązujesz głębszy kontakt. Jeśli nie, jeśli byłeś pełen szacunku, uczysz się więcej z perspektywy drugiej osoby, niż tylko bycie politycznie poprawnym.

Politycznie poprawna rozmowa nie ma sensu, ponieważ po prostu powtarzamy sobie nawzajem, co jest głupie.

Inną rzeczą jest to, że jeśli pozostaniemy w naszej małej bańce, spędzając czas tylko z tymi samymi 10 osobami w naszej zamkniętej grupie społecznej, to oczywiście będziemy ostrożni, ponieważ jeśli zdenerwujesz jedną osobę, jeśli stracisz 10% Twoja przyjaźń.

Ale jeśli nadal spotykasz więcej ludzi, na przykład jesz obiad ze 100 nieznajomymi, nie ma to aż tak dużego znaczenia, ponieważ ciągle dodajesz nowych ludzi – z których wielu nawiązałeś kontakt na głębszym poziomie.

Co ważniejsze, są to ludzie, którzy naprawdę cię lubią za to, kim jesteś, a nie za to, za kogo udajesz.

DRA: W jednym ze swoich przemówień wspomniałeś, że 95% ludzi, którzy pomogli ci stać się tym, kim jesteś dzisiaj, nie wiedziałeś nawet rok czy dwa temu. Czy powiedziałbyś, że to siła sieci.

KC: Mam na myśli to, że wszyscy wokół ciebie są w pewnym momencie obcy. Nawet twoja żona, najlepsza przyjaciółka, partner biznesowy, kolega lub ktokolwiek, z kim się spotykasz, wszyscy byli obcy na pewnym etapie twojego życia. Na pewnym etapie wasze ścieżki się krzyżują i utworzyliście znaczące połączenia.

Dlaczego więc reagujemy, czekając, aż ktoś zapuka do drzwi, kiedy możesz po prostu być proaktywny i znaleźć więcej tych znaczących połączeń?

Myślę, że networking ma złą reputację, ponieważ wszyscy chodzą na imprezy networkingowe, żeby wymienić się wizytówkami i spróbować sprzedać sobie nawzajem rzeczy, no i wiesz, prowadzić te wszystkie powierzchowne rozmowy, w których tak naprawdę nie obchodzi cię, kim jest ta druga osoba rozmawiać o.

Tydzień później zapominasz o takich ludziach. Nie ma w nich nic złego. Jeśli celem jest tylko pomaganie sobie nawzajem w rozwijaniu firmy, to w porządku. Ale nie tego chcę od lunchu. Dlatego musi to być format lunchowy.

Zamiast dwuminutowej rozmowy na spotkaniu networkingowym, w rzeczywistości spędzasz godzinę rozmawiając z osobą w cztery oczy. To dość długi czas, aby przeprowadzić z kimś głęboką rozmowę i dowiedzieć się więcej o sobie.

DRA: Zauważyłem w tobie poczucie nieustraszoności, które moim zdaniem wiąże się z ciągłym stawianiem sobie wyzwania, aby wyjść ze swojej strefy komfortu. Czy to prawda?

KC: Absolutnie myślę, że pewność siebie pochodzi z wiary w siebie. To od wewnątrz.

Jestem bardzo szczęśliwy, że dzięki inicjatywie „100 lunchów” poznałem wielu niesamowitych ludzi, którzy bardzo mi pomogli.

Dzięki tej podróży stałem się bardziej otwarty. Za każdym razem, gdy spotykam się z kimś, z kim nawiązałem kontakt, chętniej dzielę się wyzwaniami, przed którymi stoję. Zwykle przedstawiano mnie innej osobie, która miałaby możliwość lub radę, jak rozwiązać problem.

Nie ma znaczenia, co chcesz robić w życiu, są szanse, że ktoś zrobił to przed tobą. Jeśli więc zechcesz posłuchać ich porad ekspertów, szybko śledzisz swój sukces! Dzięki tym kontaktom mogłem robić rzeczy, o których nigdy nie myślałem, że są możliwe.

Im więcej zyskujesz dzięki takim pozytywnym doświadczeniom, tym bardziej pewny siebie stajesz się.

DRA: Strach może być paraliżujący dla nieśmiałej osoby. Więc jaka jest twoja rada dla nich, wiedząc, co wiesz teraz?

KC: Wow, jest tak wiele wskazówek, którymi mogę się podzielić. Mówiąc ogólnie, powiedziałbym: „dowiedz się, dlaczego” – na przykład, dlaczego chcesz robić to, co chcesz zrobić? Skoncentruj się na wynikach, skup się na tym, co masz nadzieję osiągnąć, zamiast na przerażającej części.

Uwielbiam udostępniać ludziom mój film ze skoków spadochronowych, kiedy mówię o potrzebie skupienia się na wyniku. Zrobiłem wiele rzeczy, o których nawet nie marzyłem kilka lat temu z powodu tej prostej teorii.

Gdybyś powiedział mi pięć lat temu, że będę robić stand up comedy, byłbym jak, nie bądź śmieszny. Pewnego razu zostałem nawet konferansjerem imprezy

Kiedy strefa komfortu wciąż się rozszerza, sprawy stają się łatwiejsze.

Obiad z nieznajomymi początkowo był dla mnie czymś naprawdę przerażającym, ale teraz stał się hobby. To samo dotyczy wystąpień publicznych – dokładnie ten sam proces, od przerażającego, przez niewygodne, przez wygodne, po coś, co kocham robić.

Czy słyszałeś o Cyklu Sukcesu? Składa się z „nastawienia”, „działania” i „rezultatu”.

To idzie tak. Jeśli twój sposób myślenia mówi ci, że jesteś porażką i nie możesz nic zrobić, wtedy działanie zrobi tylko absolutne minimum, ponieważ wypływa z umysłu, który wierzy, że i tak nie osiągniesz dobrych rezultatów. A ponieważ podejmujesz minimalne działania, osiągniesz minimalne rezultaty.

Twoje minimalne wyniki wzmocniłyby wtedy twój sposób myślenia – „zobacz, mówiłem ci, jesteś porażką, nic nie możesz zrobić!”.

Najłatwiejszym sposobem na zmianę i przerwanie tego cyklu jest podjęcie działań. Jeśli faktycznie podejmiesz dzisiaj ogromne działania i powiesz: „Ok, zamierzam się zmienić. Wyślę 30 zaproszeń na lunch i zjem obiad z trzema osobami.

Podejmując działanie, skutecznie wprawiłbyś rzeczy w ruch. Jeśli będziesz naciskać i się nie poddawać, z pewnością osiągniesz rezultaty, które wzmocnią Twój pozytywny nastawienie, z którego czerpiesz motywację do wysyłania kolejnych zaproszeń i chodzenia na więcej lunchów z nieznajomymi.   

Możesz czytać tyle, ile chcesz i mieć całą wiedzę na świecie, ale jeśli nic nie zrobisz, nic się nie zmieni. Więc jeśli chcesz zobaczyć zmiany, podejmij działanie już dziś!